Bu haftaki blog alfabemızda göl ayağı baş parmağında sık görülen Hallux Valgus deformitesinin etiyolojisi, değerlendirilmesi, sınıflandırılması ve tedavisinde konservatif yöntemlerini literatür çalışmaları ile inceleyeceğiz. Ayak anatomisi, yüklenme mekanikleri ve hastalıkları ile vücudun sair bölgelerine gereğince daha katışıkşıktır. Serparmak ise ayağın hem yeterince mobilize olan kısmıdır hem de yere aktarma edilen kuvvetin gün gün %90’ına kadar olan bölümünü yüklenen özelleşmiş bir kısmıdır. Serparmakta yaşanan her türlü illet, günce dirim kalitesinde kritik bozukluğa reçete açabilir. Halluks Valgus; günümüzde gittikçe artan bir çoğunlukla rastlanan, karışma edilmediği takdirde hastanın günllük aktivitelerini müterakki derecede kısıtlayan, ayağın güzel duyu görünümünü bozan, balkılı ve akut bir göl ayağı sarrafiyeparmağı hastalığıdır. Halluks Valgus (HV) deformitesi ilk olarak 1871’de Carl Huster tarafından teşhismlanmış ve birinci parmağın abduksiyon kontraktürü ve laterale deviyasyonu olarak tarif edilmiştir. Halluks valgus deformitesi, lügat medlulı itibariyle göl ayağı sarrafiyeparmağının auta açılanması olarak nitelendirilmesine karşın kompleks bir deformitedir. Ayakta mevcut çeşitli patolojileri de mideermektedir. Serparmağın MTF eklemi, bir sesamoid mekanizması ile eklemi stabilize fail ve motor nüfuz sağlayan bir kategori intrensek kasa malik olması nedeni ile özel bir eklemdir. Bir numara parmağın göl ayağı mekaniğindeki önemi, metatarsokuneiform eklemin lokalizasyonunun transvers ve medial longitudinal arkların kesiştiği yerde olmasından kaynaklanır. Medial longitudinal ark ayağın en önemli eşya haiz kuruluşsıdır ve yürüme sırasında optimal desteği katkısızlayabilmesi birinci parmağın kinematiğine sadıkdır. Halluks Valgus Etiyolojisi: Ayak, evrimsel tadilat sırasında esas fonksiyonu olan kavrama kabiliyetinin çoğunu kaybetmiştir. Ancak bu tadilat sonucunda bile adduktor hallusis kası kavramayı kolaylaştıracak yerleşime malik olarak kalmıştır. Antagonisti (bir kasın huysuz işlevini gkalıntı kas) olan abduktor hallusis kası ise mekanik olarak dezavantajlı durumdadır. Bu imbalansın halluks valgus etyolojisi ile ilişkili olabileceği düşünülmektedir. Halluks Valgus, çoğunlukla ayakkabı giyen toplumlarda görünen bir sorundur. Halluks Valgus oluşumundaki baş nedenin ayakkabı alışkanlığı bulunduğunu destekleyen bir araştırmada Lam ve Hodgsson, ayakkabı kullanan toplumlarda uygun nüfusun %33’u¨nde Halluks Valgus oluşumunda artış saptamışlardı. Ayakkabı giymeyen toplumlarda ise bu rasyoın % 1,9 yöreında bulunduğunu bildirmişlerdir. Hereditenin pek çok kişide halluks valgus oluşumunu etkilediğine itikatılmaktadır. Ancak kalıtım bilimi geçiş tam olarak gösterilememiştir. Tabanğın pronasyonuna ve göl ayağı ön bölümünün abduksiyonuna ne olabilecek metatarsus primus varus (MPV), pes planus, pes planovalgus, pes ekinovarus deformiteleri de halluks valgus sebepleri arasındadır. Halluks valgusun sair intrensek nedenleri ortada aşil tendon kontraktürü, generalize eklem laksitesi, MTF (metatarsofalangeal) eklem hipermobilitesi ile poliomyelit, serebral palsi, serebrovasküler vakalar üzere nörolojik hastalıklar, gut, romatoid artrit, psöriatik artrit üzere romatizmal hastalıklar, antrparantez sarrafiyeparmağın aşırı büyüklüğü, ikinci parmağın amputasyonu, polidaktili üzere daha seyrek göru¨nen durumlar da skorlabilir. Bazı araştırmacılar halluks valgusun hanımlarda çok daha sık görünmesine özen çekmişlerdir. Ancak bunun sebebinin kalıtım bilimi geçişten çok hanımefendilerin erkeklere gereğince daha çokça sivri uçlu elverişsiz, topuklu ayakkabı giymeleri evetğu düşünülmektedir.